Frozen shoulder

In het geval van een pijnlijke en stijve schouder kan er sprake zijn van een zogenaamde ‘Frozen Shoulder’ (capsulitis adhesiva). Hiervan is sprake als het kapsel rondom de schouder ontstoken is waardoor deze als het ware te strak wordt. Hierdoor kan de kop niet meer goed bewegen in de kom. Een frozen shoulder is een veel voorkomend probleem, tot vijf procent van de bevolking kamt hiermee. Voornamelijk bij vrouwen tussen de vijftig en zeventig jaar oud en bij mensen met suikerziekte of schildklierziekten. De oorzaak is niet altijd duidelijk, hoewel een frozen shoulder kan optreden ten gevolge van een val, een operatie of een slijmbeursontsteking.

In principe is een frozen shoulder een volledig herstellende aandoening. Een frozen shoulder bestaat uit drie stadia:

• In het eerste stadium (vriesfase) is de ontsteking van het gewrichtskapsel het hevigste. Pijn is hierbij de voornaamste klacht. Dit stadium kan 2 tot 9 maanden duren.
• In het tweede stadium (bevrorenfase) is de verstijving van de schouder de voornaamste klacht. De pijn is minder, maar de bewegelijkheid beperkt. Dit stadium kan 4 tot 9 maanden duren.
• Het laatste stadium (ontdooifase) ontstaat langzaam herstel van de beweeglijkheid van de schouder. Dit stadium varieert van 5 tot 26 maanden, waarbij volledig herstel van de functie kan optreden.

Het beloop van een frozen shoulder is zodoende gunstig maar is vaak langdurig. Doorgaans treedt spontaan herstel op binnen een periode van 3 jaar. Tijdens het eerste stadium kunnen ontstekingsremmende injecties met corticosteroïden de duur van deze fase verkorten. Begeleiding van een fysiotherapeut kan helpen de beweeglijkheid te bevorderen tijdens het tweede en derde stadium. Na het eerste stadium kan het in enkele gevallen mogelijk zijn om tijdens een kijkoperatie het kapsel los te maken, maar over het algemeen zal een frozen shoulder geheel herstellen na verloop van tijd.