Ganglion

Een ganglion aan de pols of vingers in een goedaardige zwelling gevuld met gewrichtsvocht of met vocht afkomstig uit een peesschede. Een ander woord voor ganglion is ook wel slijmcyste. Veel voorkomende locaties van een ganglion zijn aan de voor- of achterkant van de pols, de buigpezen en de vingertop. Wanneer er teveel vocht geproduceerd wordt in een gewricht of peesschede dan wil dit graag ergens naar buiten. Als er een zwakke plek in het gewrichtskapsel of peesschede aanwezig is, dan zal deze uitstulpen door de druk van de vloeistof en ontstaat er een ganglion. Een ganglion voelt aan de buitenzijde vaak hard en gespannen aan.

De toegenomen vochtproductie in het gewricht of de peesschede heeft niet altijd een aanwijsbare oorzaak. Het kan ontstaan door overbelasting, door instabiliteit of door slijtage, maar treedt in veel gevallen ook spontaan op. Naast dat een ganglion spontaan kan ontstaan, kan het ook weer spontaan kleiner worden of zelfs verdwijnen.

Klachten

Meestal zijn er weinig tot geen pijnklachten bij een ganglion. Wanneer een polsganglion groot is, is dit vaak gevoelig bij stoten. Een groot ganglion aan de achterzijde van de pols kan ook klachten geven bij het naar achter buigen van de pols en bij het steunen op de pols.

Een ganglion aan de buigpezen kan soms gevoelig zijn bij zaken vastpakken. Ook kan de vinger bij buigen en strekken klikken. Tenslotte kunnen er tintelingen zijn wanneer de ganglioncyste tegen een zenuw drukt.

Een ganglioncyste (mucoidcyste) aan de achterkant van het eindgewricht van de vinger kan pijn geven aan de huid en soms gaat de huid open. Door druk op het nagelbed kan een nagelvervorming ontstaan. Het is heel belangrijk dat u deze cystes niet zelf open prikt!

Stellen van de diagnose

De diagnose wordt gesteld op basis van het klachtenpatroon en het lichamelijk onderzoek. Meestal is dit voldoende om de diagnose te stellen. Soms wordt er een echo gemaakt om de exacte grootte en locatie van het ganglion te bepalen. Als er een verdenking is op arthrose dan wordt ook een röntgenfoto gemaakt.

Behandeling

Indien er geen of zeer weinig klachten zijn, dan wordt vaak afgewacht. De kans dat een ganglion vanzelf kleiner wordt of verdwijnt is groot. Door het vermijden van hinderlijke bewegingen kunnen klachten worden beperkt.

Indien er pijn een polsganglion een zogenaamde laxiteit (te veel speling) in de pols aanwezig is, dan wordt u verwezen naar de handtherapeut om de pols sterker te maken. Bij toegenomen stabiliteit worden de klachten vaak minder.

Operatie

Als er functionele klachten zijn zoals ernstige pijn, bewegingsbeperking, beperking in kracht, of in het geval van tintelingen, kan een operatieve behandeling worden gekozen.

Afhankelijk van de locatie en de grootte van het ganglion kan deze poliklinisch onder locale verdoving of op de operatiekamer in dagbehandeling worden verwijderd.