De anatomie van het ellebooggewricht

Het ellebooggewricht vormt de verbinding tussen de bovenarm en de onderarmsbotten, de ellepijp en het spaakbeen. De elleboog bestaat uit drie botten. De ellepijp (ulna), het spaakbeen (radius) en de bovenarm (humerus). Het ellebooggewricht is een scharniergewricht welke een buig- en strekbeweging kan maken. Daarnaast kan de onderarm een draaibeweging maken waarbij het spaakbeen en de ellepijp ten opzicht van elkaar draaien. Hierdoor kan samen met beweging in het polsgewricht de handpalm naar boven of naar beneden gericht staan.

Het ellebooggewricht wordt omgeven door een gewrichtskapsel. Dit kapsel is aan de binnenzijde bekleed met synovia (gewrichtsslijmvlies) en zit rondom het gewricht. Het gewrichtsslijmvlies maakt gewrichtsvocht aan. Samen met het gladde kraakbenige oppervlak zorgt dit voor weinig wrijving bij bewegingen.

Voor deze bewegingen is stabiliteit noodzakelijk. Door verschillende ligamenten (gewrichtsbanden) wordt deze stabiliteit verkregen. Er zijn drie belangrijke gewrichtsbanden. De band tussen de bovenarm en de ellepijp, de band tussen de bovenarm en het spaakbeen en de stevige ringvormige band, ligamentum annulare, deze houdt het spaakbeen stevig tegen de ellepijp aan en zorgt ervoor dat de draaibewegingen soepel verlopen.

De spieren die rondom de elleboog aanhechten zijn de elleboogstrekkers (o.a. triceps) en de elleboogbuigers (o.a. biceps). Ook hechten de buigers van de pols aan de binnenzijde van de elleboog aan, terwijl de strekkers van de pols juist aan de buitenzijde van de elleboog aanhechten.

De slijmbeurzen rondom de elleboog zorgen ervoor dat de spieren gemakkelijk over de uitstekende botdelen kunnen glijden. De belangrijkste slijmbeurs in de elleboog is de slijmbeurs die over de tip van de elleboog (olecranon) ligt. Soms raakt deze slijmbeurs geïrriteerd door het vaak doen van dezelfde beweging of door een harde stoot. Deze geïrriteerde slijmbeurs kan ontstekingen en/of pijnklachten veroorzaken.